In deze interview- reeks spreekt Citizen of met Nederlanders die emigreerden. Hoe is het om alles achter te laten en naar een ander land te verhuizen. Deze keer: Rowenda Hulsebos, sinds februari 2020 samen woont en werkt ze samen met haar vriend Dennis op het zonnige Curaçao. Heel benieuwd hoe ze haar emigratie heeft ervaren en hoe het nu met haar gaat. Lees ook: Citizen of Miami Sharon en Citizen of Berlijn: Julia
Hoe is het idee ontstaan om naar Curaçao te emigreren?
” Eigenlijk vanaf het moment dat ik Dennis heb leren kennen, ongeveer tien jaar geleden had hij al het idee een keer voor langere tijd weg te gaan uit Nederland. Hoe sta jij daar tegenover vroeg hij mij. Ik moest even aan het idee wennen maar zag dat wel zitten in de toekomst. We hebben momenten die we vrij waren zoveel mogelijk aangegrepen om op reis te gaan. De laatste jaren hadden we het gevoel, we willen graag ergens in het buitenland gaan wonen. Maar wanneer is het goede moment voor ons. Toen we ons er echt in gingen verdiepen, hadden we eigenlijk zoiets, van wat houdt ons eigenlijk nog in Nederland, naast onze familie en vrienden. We gingen ons online oriënteren op welke landen ons aanspraken en een aantal vriendinnen van mij waren ondertussen al naar Curaçao verhuisd. Als ik hen dan sprak, over de app, kreeg ik veel mee van hoe zij het leven hier ervaren. Daarnaast is het is toch wel behoorlijk Nederlands. We zijn in 2018 naar Curaçao op vakantie geweest. We hadden daardoor tezamen met de verhalen van mijn vriendinnen een goede indruk van het wonen en werken op het eiland. Dat alles heeft ons doen besluiten de stap te wagen.”
Heeft het lang geduurd voordat je daadwerkelijk de oversteek hebt gemaakt?
“Vanaf het moment dat we besloten hadden dat we wilden gaan tot het daadwerkelijk vertrek heeft maar zes maanden geduurd. We zijn allebei gaan solliciteren, want we wilden graag een baan hebben voordat we de stap zouden maken. Een werkvergunning regelen was ook best makkelijk, je communiceert in je moedertaal, dat maakt het ook allemaal makkelijker. In die paar maanden hebben we eigenijk alles geregeld, dus spullen pakken en gaan.”
Waar en hoe wonen jullie precies?
“De ligging van ons huis is heel centraal, naast Jan Thiel. We wonen op een klein resort van in totaal acht huizen. De huizen zijn in 2016 gebouwd, waardoor alles nog lekker nieuw is. We hebben de supermarkt op loop afstand, Mambo Beach ligt in de buurt, en Jan Thiel is onze achtertuin. Het is geen groot huis, maar het meeste van de tijd leef je toch buiten. Wat wel heel lekker is, is dat je vanuit de serre zo het water van het zwembad in loopt. Ook hebben we erg fijn contact met de buren, toch fijn als dat goed klikt.”
Wat heeft je positief verrast aan het verhuizen naar het buitenland?
“Een stukje rust hebben we gekregen. In Nederland hadden we best wel een hoop vaste dingen. Zoals afspreken met vrienden, familiebezoekjes, clubjes, je merkt dat dat hier anders is. Hier is het allemaal heel relaxed en ga je mee in de zen sfeer. Mensen maken zich minder snel druk en dat zorgt ervoor dat je zelf ook relaxter wordt. Het heeft ook geen nut om je heel druk te maken terwijl het buiten hartstikke warm is. Als ik op sta, dan loop ik de hele dag in mijn bikini of jurkje rond, dat is zo anders dan in Nederland. Ondanks dat je het weet heeft het mij positief verrast, hoe fijn het is de hele dag lekker weer te hebben. Je creëert daarnaast ook vanzelf weer je eigen clubje van mensen die je leert kennen en dat vind ik ook heel fijn.”
Citizen of betekent letterlijk inwoner van, voel je je inwoner van Curaçao?
“Steeds meer, we zijn hier nog niet zo heel lang natuurlijk. Nu we een klein beetje Papiamentu leren spreken, heeft dat het gevoel wel versterkt. Mensen leren je kennen, ze groeten je. Dat soort dingen zorgen er wel voor dat je je meer thuis voelt. In het begin waren veel mensen op het eiland erg nieuwsgierig naar wat ons plan was. Doordat je steeds meer mensen leert kennen, en het eiland niet zo groot is voelt dat ook anders aan. Je komt elkaar makkelijker tegen, veel mensen zijn hier ook vanuit Nederland of andere landen naar toegekomen. In het begin gingen we naar Van den Tweel, dat is een soort Albert Heijn. Het wordt meer eigen, we doen nu vooral boodschappen in lokale winkels. Maar goed in het begin hadden we ook nog geen salaris in Antiliaanse guldens. Nu wel, dat maakt ook echt verschil.”
Wat maakt wonen op Curaçao zo bijzonder?
“De manier van leven en de cultuur. Als je op het eiland woont en je gaat op in de dagelijkse routine, kom je er achter dat het een bijzonder eiland is. Het loopt een stukje achter op Nederland, maar dat bedoel ik positief. Dat past eigenlijk best goed bij mij ben ik achter gekomen. In Nederland zijn enorm veel regels voor van alles. Op Curaçao is het meer van kijk maar samen, zoek het zelf maar uit. Je hebt daardoor het gevoel dat je nog veel moois kunt ontwikkelen en bereiken. Als het gas op is, ga je naar een loket en sta je in de rij. In Nederland is het gas eigenlijk nooit op en regel je dat veelal online. Om stroom te krijgen, halen we bij de benzinepomp een ticket met code, voeren deze thuis in zodat we weer stroom hebben. Eigenlijk net zoals prepaid beltegoed. Je moet overal achteraan blijven zitten, maar hebt daardoor ook het gevoel, ik heb het toch maar mooi zelf geregeld.”
Je bent je eigen bedrijf gestart, wat doe je precies?
” Voordat we hierheen verhuisden heb ik een baan als recruiter aangenomen op het eiland. Dat was helaas niet mijn ding en heb ik maar kort gedaan. Daarna kwam Corona en is er tijdens de lock down iets moois ontstaan. Ik dacht, ik heb net mijn eerste job opgezegd, we zitten in volledige lock down en de grenzen gaan dicht. Wat moet ik nu? Al jaren was ik bezig met fotografie, ik dacht waarom ga ik niet aan de slag als fotograaf. Van mijn hobby heb ik mijn werk gemaakt. Tijdens de lock down ben ik druk aan de slag gegaan met het opzetten van mijn bedrijf Row Fotografie. Het ging na de eerste opdrachten na de lock down erg snel rond op het eiland. Dat vind ik mooi, ben je goed gaat het snel rond, ben je niet goed dan gaat het ook snel rond.”
Hoe heb je de lockdown ervaren?
“We waren hier net een maand. Via een persbericht kregen we te horen, dat we op twee kenteken dagen naar buiten mochten. De controle was streng, je kenteken werd gecontroleerd. Één van ons mocht boodschappen doen, we maakten daar om en om echt een uitje van. Op een gegeven moment kregen we de ochtend- en avondklok. Je mocht van zes uur ’s ochtends tot negen uur ‘s ochtends naar buiten om te wandelen. De avondklok was van zes uur ’s avonds tot acht uur in de avond, ook hier mocht je alleen wandelen. Tenzij je een vitaal beroep had dan mocht je wel de weg op met de auto. Als je geen auto had, mocht je soms met iemand meerijden, soms werd er ook wel een beetje gesjoemeld. We waren in deze periode natuurlijk heel blij dat we een tuin met zwembad hebben. Zo kon je in ieder geval af en toe toch even buiten zijn en verkoeling zoeken.
Na de eerste lockdown is denk ik ongeveer 60 % van de bevolking werkeloos geraakt. Dat zijn mensen die hier zijn opgegroeid maar ook mensen die zijn geëmigreerd. Dat is best heftig, omdat Dennis zijn baan bij een restaurant en beachclub ook kwijt raakte. Zaten we ook beiden zonder baan. Gelukkig heeft hij met de eigenaar af kunnen spreken dat hij zo gauw het toerisme weer aantrok terug kon komen. Dus dat is erg fijn en positief uitgepakt, want hij is weer aan de slag bij dezelfde werkgever.
Momenteel (september 2020) is het zo dat alleen Nederlandse toeristen zijn toegestaan. Het is nog steeds onwerkelijk, want de drukbezochte Pontjesbrug is vaak helemaal leeg. In restaurants mogen vijfentwintig gasten zijn en om tien uur ’s avonds moet het restaurant dicht en om elf uur moet iedereen thuis zijn. De politie rijdt patrouilles om dat te controleren en is erg streng.”
Wat zijn je favoriete plekken op het eiland en waarom?
” Dat zijn de lokale strandje in Westpunt Playa Kalki en Playa Porto Mari we pakken lekker de auto en rijden naar één van deze strandjes. Hier is iedereen heel relaxed, en doet gewoon zijn of haar ding. Je kunt er heerlijk zwemmen en snorkelen. Een dagpas bij één van de hotels doen we ook regelmatig, even de luxe opzoeken. We wisselen het lekker af, zo kun je van beiden enorm genieten.”
Heb je nog insider tips, mochten we naar Curacao op vakantie gaan?
” De trip naar Klein Curaçao met Irie tours, een tocht met de boot, er zit een ontbijtje bij, een barbecue lunch, lekker snorkelen en genieten van alle moois. Ze verzorgen deze tour echt goed, echt een relaxte en fijne crew. Een auto huren, en lekker toeren naar Westpunt kan ik ook aanraden, je hebt daar andere soort stranden dan bij de hotels. In Westpunt heb je ook restaurant Sol, zij verkopen Italiaanse pizza en heerlijke ijsjes. In Playa Grandi, kun je met zee schildpadden zwemmen dat is ook een gave ervaring. Mocht je graag een fijne fotoshoot willen boeken dan ben je natuurlijk bij mij op het juiste adres.”
Zie je jezelf nog eens terugkeren naar Nederland?
“Jazeker, we zijn hier voor onbepaalde tijd, maar we zien onszelf wel weer terugkeren naar Nederland. We hebben ook nog altijd een huis in Nederland. Corona speelt daarin ook wel mee, veel kleinschalige bedrijven hebben het niet gered. We weten niet welke kant het op gaat en de werkeloosheid is echt niet normaal. Wij hadden gelukkig een goede back up voor de periode dat we tegelijkertijd werkeloos waren. De mensen die dat niet hadden zijn over het algemeen allemaal teruggekeerd naar Nederland.”
Heel benieuwd wat je toekomstplannen zijn?
” Ons plan is om later naar Azië te verhuizen, we willen voorlopig nog één tot anderhalf jaar hier blijven. Het eiland is vrij klein en na maximaal twee jaar denk ik dat we verder de wereld willen zien. We hebben ooit een rondreis door Indonesië gemaakt waardoor dat land ons ook heel erg aanspreekt. We hadden dat eerder al op onze lijst van bestemmingen, toen we serieuzer met onze emigratieplannen aan de slag gingen. Maar je mag daar niet zomaar heen als je niet een beroep hebt dat op een bepaalde lijst staat. We zullen dan ook goed de mogelijkheden moeten onderzoeken, middels de beroepen die we hebben. Je weet niet hoe het allemaal loopt dus we gaan het wel zien. We hadden geen hele vast staande toekomstplannen, en zeker nu met alle onzekerheid vanwege Corona is dat helemaal prima.”
Lees ook: Citizen of Dusseldorf Nico emigreerde naar deze stad aan de Rijn en Citizens of Bonaire Mike en Elsbeth gingen ook een tropisch avontuur aan.
Benieuwd naar Rowenda ‘s foto ‘s volg haar op Instagram
Volg jij Citizen of al? : INSTAGRAM – FACEBOOK – LINKEDIN
Beelden: Row Fotografie