Eerder schreef ik een ode aan voor mij de mooiste stad van Nederland, Amsterdam. Deze ode kun je hier nog eens teruglezen. Vorig jaar was een heftig jaar, in allerlei opzichten. Als je door een heftige periode gaat weet je soms dat het allemaal wel weer goed gaat komen maar dat het op dat moment gewoon echt rot is. Achteraf zie ik dat het naast heftig ook een tijd met een gouden randje is geweest. Goud omdat je in een moeilijke periode vaak je echte vrienden leert kennen. Je wordt teruggeworpen op jezelf, je leven staat op zijn kop, soms krijg je zelfs hulp uit onverwachte hoek. Je voelt hoeveel mensen, zowel dichtbij als ver weg voor elkaar kunnen betekenen, zoals ze dat op dat moment voor jou doen. Hoe sterk we met zijn allen kunnen zijn. Als je open staat voor hulp, geven heel veel mensen je dat, bewust en onbewust. Althans zo heb ik het ervaren.
Wonen aan de gracht
Vorig jaar ging mijn relatie uit en ging ik tijdelijk aan de gracht wonen. Absoluut geen straf als je het mij vraagt. Deze tijd is achteraf gezien een van de meest bijzondere periodes in mijn leven geweest. Niet alleen qua woonruimte, een kamer boven in een grachtenpand met uitzicht op de gracht. Hierboven zie je mijn uitzicht van toen. Het was goed in dit huis, een fijne kamer, veel afleiding om mij heen en toch ook ruimte om na te denken. Als ik iets bijzonders meemaak, vindt ik het fijn om het van mij af te schrijven. Dat kan nu op de blog maar hiervoor deed ik dat vaak in een gedicht. In dit gedicht heb ik mijn gevoel en ervaring van toen verwoord. Eigenlijk zie ik het als een soort van aandenken.
De mijne
Wie had dat verwacht,
wonen aan de gracht.
Altijd wat te zien,
of te doen misschien.
Oud en klein,
toch heel fijn.
Al is het maar voor even,
bruisend en vol leven.
Herrie en actie,
heerlijk mijn reactie.
Uren kan ik staren,
naar wat voorbij komt varen.
Alles door elkaar,
schreeuwen en een handgebaar.
Bijzondere architectuur,
scheef, recht, koop of huur.
Prinsengracht wat ben je fijn,
je zult voor altijd de mijne zijn.
Ben benieuwd wat jullie van mijn gedicht vinden? Schrijf je ook weleens je gevoel op? In een gedicht of een dagboek? Of ben je niet zo van de geschreven tekst?